Warszawskie muzea często goszczą w naszym przeglądzie wydarzeń kulturalnych dla dzieci, ale jest takie miejsce, o którym warto wspomnieć, choć nigdy w tym zestawieniu się nie znalazło – to Muzeum Geologiczne w Warszawie. Aby być precyzyjnym, należy napisać, że pełna nazwa tej instytucji to Muzeum Geologiczne Państwowego Instytutu Geologicznego–Państwowego Instytutu Badawczego. Dalej jednak będę posługiwał się krótszą nazwą muzeum mieszczącego się w budynku Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie przy ul. Rakowieckiej 4 (wchodzić należy jednak od ul. Wiśniowej).
Muzeum geologiczne – nuda, czy zachwyt?
Skały, minerały i skamieniałości. Wydaje Ci się, że nic w tym interesującego? Wiem, że my dorośli nie mamy w zwyczaju pochylać się nad przypadkowo znalezionym kamykiem i oglądać go uważnie z każdej strony. Zazwyczaj nie bawimy się w piaskownicy, kuchni błotnej, czy nie przekopujemy ziemi (nie licząc prac ogrodniczych). Dzieci jednak zauważają takie drobiazgi i zachwycają się ich detalami. Zostawiając jednak z boku indywidualne zainteresowania, to trzeba przyznać, że geologia to nauka, która ma w sobie nieco “magii”. Odciśnięte w skale rośliny lub ślady zwierząt opowiadają nam jak wyglądało życie na Ziemi sprzed tysięcy… ba, nawet milionów lat. Minerały, które możemy podziwiać na wystawach mają przepiękne barwy i kształty, a powstały bez ingerencji człowieka. Warto pozachwycać się pięknem tego co natura potrafiła stworzyć samodzielnie.
Muzeum z dinozaurami i mamutem 🙂
No dobra, jeżeli nie łapiesz w rękę kalendarza i nie planujesz wizyty w Muzeum Geologicznym w Warszawie, to zdradzę Ci tajemnicę. Tak, są tam dinozaury. I mamut 🙂 Wchodząc do muzeum od razu rzuca nam się w oczy szkielet wymarłego mamuta oraz dwóch innych zwierząt żyjących w epoce lodowcowej – niedźwiedzia jaskiniowego i nosorożca włochatego. Wracając jednak do dinozaurów. Bliżej wejścia do placówki znajduje się model polskiego dinozaura. To dilofozaur, drapieżny dinozaur, zwany Dyziem, który występował na Ziemi około dwustu milionów lat temu.
Klimat zabytkowego gmachu muzeum
Muzeum powstało w 1919 roku, a model Dyzia w tym roku kończy 22 lata. Poza książką oprawioną w skórę mamuta i dużym globusem, nie ma eksponatów interaktywnych. Ciężko określić to muzeum jako “idące z duchem czasu”. Niemniej jednak przekraczając próg tego miejsca, człowiek czuje jakby się cofną w czasie. I to w dobrym tego słowa znaczeniu. Muzeum znajduje się w przepięknym budynku, ze szklanym dachem i mozaiką na posadzce. To miejsce ma swój klimat i czuć, że wszystko tu współgra. Przezroczyste gabloty, mapy powieszone na ścianach, kamienne schody prowadzące na galerię na drugim piętrze.
Muzeum prezentuje setki eksponatów i naprawdę trudno dokładnie przyjrzeć się każdemu z nich. Skały, minerały, skamieniałe stawonogi i mięczaki. Model jaskini oraz pustyni, meteoryty, ślady dinozaurów. Warto odwiedzać takie miejsca, choćby po to, aby zaszczepić chęć do nauki. Wielu rzeczy, my jako rodzice, nie możemy i nie musimy sami wiedzieć. Jeżeli jednak wzbudzimy w naszych pociechach chęć do samodzielnego znajdywania odpowiedzi na nurtujące je pytania, to zadanie wykonane. Miejsca takie jak Muzeum Geologiczne w Warszawie w przyszłości lub już teraz mogą zaspokoić ich głód wiedzy i choćby po części udzielić im odpowiedzi.